คนที่ทำงานเก่ง ต้องลาออกเพราะเพื่อนร่วมงาน มันมีจริงๆ นะ

หลายๆ คนเลยล่ะที่ตัดสินใจออกจากงานที่รัก เพื่อสังเวยให้กับสังคมทำงานแย่ๆ

ที่มีแต่คนร้ าย ๆในองค์กรโดยที่เจ้านาย ไม่ได้ปกป้องลูกน้องเลย กลับกันเขานิ่งเฉย

ปล่อยเนื้อร้ ายไว้ในองค์กร ไม่แก้ไข และมีหลายบริษัทที่ต้องเสี ยพนักงานดี ๆไป

เพียงเพราะมีตัวร้ ายเหล่านั้น แต่ก็ไม่สามารถจัดการอะไรได้คนดีๆ คนเก่งๆ

ก็ลาออกไปกันหมด หลายคนอาจตอบได้เต็มปากเต็มคำว่า ใช่ เพราะฉันรักงานของฉันมาก

พวกเค้าไม่ได้มีปัญหา กับงานที่หนักเลยแม้ว่างานนั้น จะหนักแค่ไหนก็ลุยได้ ทำได้เสมอ

แต่บางครั้ง การทำงานกับคนแย่ ๆ ก็อาจทำให้เค้าหมดไฟที่จะไปต่อกับองค์กร

และจนในที่สุด เค้าก็ยอมละทิ้งงานที่เขารักเพื่อสังเวยให้กับคนพวกนี้ได้เสมอ

พอเจ้านายไม่จัดการอะไรสักอย่ างบอกอะไร ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ตักเตือน

ไร้ซึ่งการพัฒนาตัวเองของคนร้ า ย ๆคนนั้น แล้วที่มันดูเล วร้ า ยกว่านั้นก็คือ

คนร้ า ย ๆ พวกนั้นก็เป็นเจ้านายของเขาซะเอง และยังเป็นคน ที่ทำให้บรรย ากาศ

ในการทำงานมันแย่ยิ่งกว่าเดิมอีกด้วย “คนในองค์กร ระดับสูง” คือ ชนชั้นเจ้านาย

และมีผลมาก ต่อการที่วัฒนธรรมองค์กร จะเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยน หากคุณเห็นบุคคล

หรือกลุ่มคนที่เป็นเนื้อร้ า ยขององค์กรจากพฤติกร รมที่ไม่เหมาะสมของเขา

แต่คุณกลับนิ่งเฉย ไม่ทำอะไรเลย สุดท้าย…คนดี ๆ เจ๋ง ๆ ที่ทำงานเก่ง ๆ

ก็จะลาออกไปกันหมดเพราะพวกเขา ทนสภาวะแวดล้อมในการทำงานแย่ ๆ ไม่ได้

แต่ที่เจ้านายนิ่งเฉย บางทีเขาอาจมองเห็นปัญหาแต่ทำเป็นไม่เห็น ไม่สนใจ

เพื่อไม่ให้ตัวเอง ต้องเดือดร้อนตามไปด้วยหรือไม่ยอมลงไปเล่นใน

ส งค ร า มก า รเ มืองของลูกน้อง เพื่อเอาตัวรอดให้ตัวเองนั้นปล อ ด ภั ย

ไม่แตะ“ ปัญหาคน ”ทั้งๆ ที่มันกำลังจะเป็นปัญหา กระทบไปถึงงานด้วยซ้ำ

ความพย า ย า มของเจ้านาย ในการแก้ปัญหาคน มันสะท้อนถึงความตั้งใจที่จะเปลี่ยนวัฒนธรรมองค์กร

และสิ่งแวดล้อมในการทำงานให้น่าอยู่ขึ้น ซึ่งจะช่วย HR ขับเคลื่อนได้ดีมาก

ด้วยความร่วมมือกัน การ report และ feedback จากกลุ่มคน ที่สร้างปัญหาให้เพื่อนๆ

ร่วมงานและพฤติก ร รมที่ไม่พึงประสงค์ ในคำพูดและการกระทำ มันจะทำให้การทำงาน

ไร้ความเป็นทีม หาความเป็นทีมได้จากคนทำงานก ร่าง ๆ ในที่ทำงาน ที่ไม่สนใจ

การอยู่ร่วมกับผู้อื่น หรือการสร้างวัฒนธรรมที่ดี ในองค์กรคงหาไม่ได้แล้ว

และหากเราพ ย า ย า มแล้ว ที่จะแก้ไขแต่คนพวกนั้นไม่เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นเลย

ผู้บริหารและ HR ก็ต้องควรตัดสินใจอย่ างใดอย่ างหนึ่งแล้ว ให้มันเด็ ด ข าด

ไม่อย่ างนั้น เขาจะเสียคนฝีมือดี ที่เก่งๆ เจ๋ง เป็นตัวหลักจองบริษัทไป

ไปเรื่อยๆจนเหลือไว้แค่ “เจ้าที่ข า โ จ๋ ”ที่ทำตัวยิ่งใหญ่ แต่ไม่ทำงาน ทำอะไรไม่เป็น

ไม่ใช่เพื่อนร่วมงานที่ดี ก็ยังคงเก็บเอาไว้ในองค์กร ยอมจากไปเพื่อแลก

กับสุ ข ภาพจิตของตัวเอง คนเราใช้เวลาในที่ทำงาน ปีหนึ่งๆมากกว่าได้หยุดอยู่บ้าน

คิดดูสิ…บางคนอยู่ออฟฟิศ มากว่าอยู่บ้านซะอีกหลายคนรักงานยอมทำงานโดยไม่รับโอที

ยอมสละเวลาทุกอย่ างแต่กลับได้เพื่อนร่วมงานร้ า ย ๆ แบบนี้มันก็แย่อยู่นะ

บอกตรง ๆ เลยมันทำให้สุขภ า พจิตเราเสี ยที่ให้เค้าแลกชีวิตการทำงานกับการต้องเป็นบ้ า

กับคนในงาน เมื่อเขาลองชั่งน้ำหนักแล้วว่า สิ่งนั้นมันไม่คุ้มแล้วสุดท้ายเขาก็เลือกลาออก

ไปที่ๆ ดีกว่า…เพราะมันแลกกับสุขภ า พจิตที่ดีกลับมา และมันทำให้คุณค่าในการใช้ชีวิต

ในที่ทำงานเขากลับมาด้วย พอได้ทำงานที่รัก ได้เจอเพื่อนร่วมงานที่น่ารัก อยู่ร่วมไปด้วยกัน

มันทำให้โลกของการทำงานน่าอยู่มากขึ้นงานก็สำเร็จ ความสัมพันธ์ก็ดี มีความสุขก็กลับมา

แต่ปัญหาคือการลาออกไปหาที่ใหม่นั้นก็ไม่ได้รับประกันว่า เราจะไม่เจอคน ร้ า ย ๆในองค์กร

แต่ก็ขอภาวนาละว่าอย่ าให้เจอเลย ขอให้ได้เจ้านายดี ๆ ที่สามารถจัดการ

กับผู้ ร้ า ยในคราบเพื่อนร่วมงานได้ให้เราได้ ขอให้ได้เจอเจ้านายดีๆ เพื่อนร่วมงานดีๆ นะ