1. คุณไม่ได้ทำงาน เพื่อเงินอย่างเดียว
เงินเป็นเพียงปัจจัยหลักที่ สามารถซื้ อหลายสิ่งได้ แต่สำหรับ มิตรภาพ, ความฉลาด ฯลฯ
หรืออะไรก็ตาม ที่มันเป็นนามธรรม ที่คุณได้รับจากองค์กรตั้งแต่วันแรกไป และความรู้สึกในชีวิตส่วนตัว
สิ่งเหล่านี้มันซื้ อไม่ได้ เพราะหากคุณคิดว่า การทำงานมีเป้าหมายก็เพื่อเงิน
คิดแค่ว่าทำอย่างไร เพื่อให้ได้เงินเยอะ ๆ เช่น ทำโอทีมาก ๆ ไม่ก็เช้าชามเย็นชาม
ทำงานไปงั้น ๆ เพราะคิดว่ายังไงซะ ก็ได้เงิน มันก็ไม่แปลกที่คุณจะรู้สึกฝืนไม่มีความสุข
ไม่มีความก้าวหน้าไปไหนเลย ก็ในเมื่อคุณเลือกเอง ที่จะมีเป้าหมายของการทำงานไม่กี่อย่าง
ฉะนั้น คิดดูให้ดี นอกจากเงินเดือนที่คุณได้ แล้วได้อะไรอีก หวังอะไรจากที่ทำงานไปบ้าง?
ความก้าวหน้า? มิตรภาพ? ทักษะความสามารถ? สังคม? ความสนุก?
ยิ่งคิดให้กว้างคุณยิ่งห ายใจได้สะดวก รู้สึกได้ว่า “การมาทำงานไม่ใช่เรื่องที่ต้องฝืน”
เพราะมันต้องมีอะไรมากกว่าเงิน มันจึงจะมีความสุข
2. นอกจากเรื่องงาน เราเองไม่จำเป็น ต้องแข่งเรื่องอื่นกับใคร
เพราะรสนิยมเป็น เรื่องที่บังคับกันไม่ได้ เพราะความชอบของคนเราต่างกัน
อย่าตกกับดั กสังคมนั้น ด้วยวิธี “เห็นช้างขิ้ ขิ้ตามช้าง” เพราะคนอื่นอัพเกร ดตัวเองอย่างไรก็ช่างเขา
กินหรู จ่ายแพงก็เรื่องของเขาสิ เราจงพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีก็พอแล้ว
3. เงินเดือนได้แค่ไหน ไม่สำคัญเท่ากับ “จ่ายไปเท่าไหร่”
เพราะเงินเดือนมากมาย ก็มีสิทธิจนได้ในพริบตา ถ้าไม่รู้จักประมาณตนในการใช้จ่าย
ไม่ลำดับความสำคัญค่าใช้จ่ายว่า “ควรหรือไม่ควร” และการบริหารรายรับรายจ่าย นั่นแหละที่จะบ่งบอก
ได้ว่าคนนั้นรว ยจริงมั้ย (หมายถึงมีเงินเก็บรึเปล่า) เพราะไม่ใช่ดูกันเพียงแค่ สเตทเม้นท์
4. รู้จักเป็นคน ยืดหยุ่น
เพราะมันไม่มีอะไรมั่นคง แน่นอนได้ดั่งใจเสมอไป ไม่มีใครรู้ว่างานที่ทำอยู่ อาจจะโดนตำหนิ
หรือเพื่อนร่วมงานไม่ชอบใจ ฉะนั้น นอกจากคิดในแง่บวกแล้วคุณ ต้องคิดแต่ละเรื่องให้รอบด้านมาก ๆ นะ
เพื่อที่เกิดปัญหาขึ้นมาจะได้เค รี ย ดน้อยลงและมีสติมากขึ้น คาดหวังให้น้อย
เปรียบเทียบให้น้อย แล้ววางแผนให้เป็น ทีนี้ความสุขเรา จะอยู่ในระดับที่เอื้อมถึงและไม่สั้นไป
ชีวิตชิล ๆ สโลว์ไลฟ์ใครว่าเป็นเฉพาะเจ้าของกิจการล่ะ มนุษย์เงินเดือน เขาก็เป็นได้เหมือนนะ
5. ควรใช้เงิน เพื่อความสุข
พอหั กลบกลบหนี้ต่อเดือนแล้ว คุณควรให้ร างวัลตนเองเป็นอะไรก็ได้
เช่น ตั๋ วหนัง, ทริ ปต่างจังหวัด, หรือการเข้าสังคม เพื่อผ่อนคลาย เพื่อพัฒนาตัวเองไปพร้อมกัน
อย่ากั กขังตัวเองแค่การทำงานอย่างเดียว มาหั กลบค่าใช้จ่ายรายเดือน
ไม่เช่นนั้นคุณจะรู้สึกว่า งานที่ทำอยู่มันก ดดันไม่มีความสุขเพราะไม่รู้ว่า จะออกไปเลยดีไหม
แต่กระนั้นก็ตาม อย่าลืมเจี ยดบางส่วนไว้เป็นออมหรือเป็นเงินสำหรับอนาคต
จะได้ไม่ให้ตัวเปล่าเกินไป เพราะถ้าเกิดอะไรที่มันฉุ กเ ฉิ น ขึ้นมา คุณจะได้ไม่กิ นเ นื้ อ
ตัวเองมาก จะได้อุ่นใจกับความเป็นอยู่ในปัจจุบันได้ดีด้วยไงล่ะ
6. อย่าเอาชีวิตตนเอง ไปเปรียบเทียบกับเพื่อนๆ ที่อยู่สายงานอื่น
เพราะทุกสายงานนั้น มันล้วนแต่มีความย ากง่ายปนกันไปเท่า ๆ กัน หรือจะพูดง่าย ๆ นั่นคือ
“ก็มีทั้งข้อดีข้อเสีย” เหมือนกันหมด ไม่ว่าจะเจ้าของกิจการ อาชีพอิสระ หรือแม้แต่มนุษย์เงินเดือน
มันไม่มีใครได้เปรียบกว่าใครหรอก สิ่งที่เราควรทำ เมื่อต้องพบปะเพื่อนต่างสายงาน
คือความยินดีเมื่อเขาประสบความสำเร็จ ช่วยเหลือกันเมื่อเดื อดร้อน เพราะความเป็นมิตรนั้น
มันยั่งยืน มันสวยงามกว่าการตั้งป้อ มเป็นคู่แข่งกันนะ
7. อย่าพึ่งเปลี่ยนเส้นทาง ถ้ายังไม่เต็มที่ในทางที่กำลังเดิน
เพราะไม่ว่าเหตุผลใดๆ ก็ตามที่ทำให้รู้สึกอย า ก ลาออก หรือเปลี่ ยนสายงาน
ฉะนั้น จงทบทวนตัวเองอีกครั้ง ว่าที่ผ่านมานั้น ได้ทำอะไรอย่างเต็มความสามารถไหมนะ
หรือที่จะออกนั้นแค่เพียงอาร มณ์ ชั่ ว วู บเท่านั้น ถ้าคิดว่ายังลองเปิดโอกาสให้ตัวเอง
ได้ตั้งใจลุยอีกสักตั้งนะ เพราะอย่างน้อยๆ มันก็ยังดีกว่าออกไปทั้ง ที่รู้อยู่เต็มอก
ว่า รู้งี้ฉัน… ดีกว่า ซึ่งมันน่าเสียดาย และน่า เ จ็ บ ใ จ กว่าเป็นไหนๆ
ขอบคุณ je e b . m e
