สิ่งที่แม่ โ ก ห ก เราเสมอมา (แล้วคุณจะรักแม่มากขึ้น)

พอไม่มีเงิน คนแรกที่คิดถึง คือ พ่อและแม่

แต่เมื่อมีเงินคนแรกที่คิดถึง คือ แฟนและเพื่อน

ครั้งแรก

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ตอนที่ผมยังเป็นเด็ ก ผมเกิดในครอบครัวที่ย ากจน หลายครั้ง

ที่ไม่มีอาหารเพียงพอสำหรับทุกคนเวลากินข้าว แม่จะแบ่งข้าว

ส่วนของแม่ให้ผม และพูดว่า“ทานเยอะ ๆ นะลูก แม่หิวเท่าไร” ครั้งแรกที่แม่โ ก ห ก ผม

ครั้งที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน มักจะหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ ๆ บ้านนี่แหละ

แม่หวังจะให้ผมได้รับอาหารที่มีประโยชน์ ต่อร่างกายบ้าง

แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นอาหารซึ่งผมชอบกินมาก ในตอนที่ผมกินต้มปลา

แม่จะนั่งข้างๆผมแทะกิน เศษเนื้ อ ปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลา

ผมรู้สึกตื้นตันทุกครั้งที่ผมพย าย ามแบ่งเนื้ อปลาให้แม่ทานบ้าง

แต่แม่ปฎิเสธตลอด แม่พูดว่า “ลูกกินเถอะ แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้ อปลานักหรอก”

ครั้งที่แม่ของผม 2 ได้โก ห ก ผม

ครั้งที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม แม่ทำงานหนักกว่าเดิม เพื่อจะหาเงินมาให้ผมเรียน

และค่าใช้จ่ายทุกอย่างในบ้าน บางทีผมตื่นขึ้นมากลางดึก

ผมเห็นแม่ยังคงนั่งทำงานอยู่ มีแค่แสงเทียนเล่มเล็ก ๆ เท่านั้นที่อยู่เป็นเพื่อนแม่

“แม่ครับ..นอนเถอะครับมันดึกมากแล้ว” ผมพูดกับแม่

และแม่ยิ้มและพูดกับผมว่า“ลูกนอนเถอะ แม่ยังไม่ง่วง”

ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โก ห ก ผมเช่นเคย

ครั้งที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นกำลังใจให้ผม แม่นั่งรอผมท่ามกลางแสงแดดจ้า

ของเที่ยงวันอยู่นานพอสมควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณว่าการสอบสิ้นสุดลง

คุณแม่ จะเอาน้ำหวานเย็น ๆ มาให้ผม จากกระติกที่แม่ได้เตรียมมา

มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แต่ความรักของแม่ผมเข้มกว่า

เนื้ อตัวของแม่โชกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่และบอกให้แม่ดื่มด้วยกัน

แต่แม่พูดว่า “ดื่มเถอะลูก แม่ไม่กระหาย” นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

และหลังจากที่พ่อผมเสี ย ชีวิตเพราะโ ร ค ร้ าย คุณแม่ของผมต้องรับภาระ

ค่าใช้จ่ายทั้งหมดคนเดียว ครอบครัวของเราดำเนินไปอย่างลำบากมากยิ่งขึ้น

ไม่มีวันไหนเลยที่ผ่านไปอย่างไม่ท ร ม า น เพื่อนบ้านที่เห็นความเป็นไปของครอบครัวเรา

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยบ้าง บางคนก็แนะนำให้แม่แต่งงานใหม่แต่ แม่ก็ปฏิเสธตลอดพร้อมกับพูดว่า

“ฉันไม่ต้องการความรักเลย” แม่โก ห ก เป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้เรียนจบแล้วและได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักผ่อนบ้าง แต่แม่ดูเหมือนจะไม่ต้องการ

แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเงินสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว

แม่ ไม่เคยยอมรับเงิน ที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้

แม่ส่งคืนมาให้ผมด้วย แม่บอกว่า “แม่มีเงินพอใช้อยู่นะลูก” ครั้งที่ 6 ที่แม่โก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการสนับสนุน จากองค์ก รแห่งหนึ่ง ผมเข้าเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย

ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมเรียนจบก็เข้าทำงานต่อเลย ด้วยเงินเดือนที่สูงลิ่ว

และผมตั้งใจจะพาแม่มาใช้ชีวิต อย่างสุขสบายกับผม

แต่แม่ผมท่านไม่ต้องการ ไม่รบกวนผม แม่ พูดกับผมว่า

“แม่ไม่เหมาะกับชีวิต ในเมืองหลวง เลยลูก” ครั้งที่ 7 แม่โก ห ก เหมือนเดิม

และครั้งที่แปด

พอแม่แก่ตัวลง ก็ต้องเข้ารักษ าตัวในโร งพย าบาลเนื่องจากโร ค ม ะ เร็ ง พอผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่ทันที

แม่นอนอย่างอ่อนเพลียหลังจากการ ผ่ า ตั ด แม่ดูแก่ลงไปเยอะเลย แม่มองผมด้วยสายตาที่บ่งบอกได้ว่าเธอรัก

และปรารถนาจะได้เจอผมมากที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ผอมมาก และดูอ่อนแอ

โร ค ร้ า ยได้ทำล า ย ร่างกายของแม่สุดที่รักของผมไปมาก และผมมองแม่ด้วยน้ำตานองหน้า

ผมเจ็ บป วดจั บใจ เพราะการได้เห็นคุณแม่ที่รักอยู่ในสภาพนี้

แม่ได้มองหน้าผมและพูดกับผมว่า “อย่าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่รู้สึกเจ็ บอะไรเลย”

และเป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โก ห ก แล้วหลังจากที่แม่โก ห ก ผม ดวงตาของเธอได้ปิดลงตลอดกาล

ครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญ ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อย่าละเลย เอาใจใส่กันให้มากๆ ก่อนที่จะสายไป

ขอขอบคุณ rugyim