การใช้ชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง มันไม่ง่ายเลย ชีวิตของผู้หญิงนั้น
ได้เป็นเจ้าหญิง 20 ปี ได้เป็นราชินี 1 วัน และเป็นนางสนม 10 เดือ น
แต่กลับเป็นแม่นมทั้งชีวิตของเธอ และนี่แหละ คือทั้งชีวิตของลูกผู้หญิงคนหนึ่ง
เธออุ้มลูกไปด้วยทำกับข้าวไปด้วย และทั้งซักผ้าไปด้วย เธอใช้มือที่เต็มไปด้วยฟอง
ป าดเหงื่อบนใบหน้าที่ไหล แล้วบอกกับตนเองว่า รอสักวันนะ พอลูกของแม่โตขึ้น
แม่ก็คงจะได้พักกับเขาบ้าง พอลูกของเธอนั้น เริ่มเรียนในระดับประถม เธอกลับ
ยิ่งวุ่นวายมากกว่าเดิมอีก เพราะต้องคอย สอดส่อง ดูแลว่า ลูกคบเพื่อนแบบไหน
เพื่อนคนนั้นจะเป็นคนดีไหม ชีวิตของเธอวกไป วนมาอยู่กับที่ทำงาน
ที่บ้าน ที่โรงเรียนที่ตลาดลูกเป็นแบบนี้เรื่อยๆ และสามีของเธอ คือ
ทางช้างเผือก ส่วนเธอนั้นคือโลกทั้งใบ และพอลูกของเธอโตพอ ที่จะเข้าอนุบาลได้
หลังจากส่งลูก เธอยังคงไปจ่ายตลาด ซื้อผักทำกับข้าว ตั้งแต่เช้าจรดบ่ายเป็นอย่างนี้ทุกวัน
เวลาที่เธออุ้มลูกน้อยกลับบ้าน เธอบอกกับลูกของเธอว่า ถ้าลูกแม่นั่งรถไปโรงเรียนได้เอง
แม่คงเหนื่อยน้อยลงมากเลย แม่คงจะได้พัก ส่วนตัวเธอเองไม่รู้ริ้ วรอยเริ่ม
ปรากฏบนใบหน้า ของเธอ ผู้หญิงแก่เพราะสาเหตุนี้ ลูกเติบใหญ่ออกเรือนจากไป
เหลือไว้เพียงแม่ผู้ชราคนนี้ มาบัดนี้เธอได้แต่ถอนหายใจ มันถึงเวลาแล้วสินะ
ที่ฉันจะได้พักผ่อน แต่น่าเสียดายคือฟั น เ ริ่มโย กหูเริ่มตึ งซะแล้ว ตาเริ่มฝ้ าฟาง
ฟั นก็เริ่มคบเขี้ ย วอะไรไม่ค่อยได้ ต้องอดกลืนน้ำล า ยแทน
ไม่อาจฟังเพลง เพราะที่เคยชอบได้ มองอะไรที่สวยงามกลับกลายเป็นภาพเบลอไปหมด
ไม่เหลือสิ่งที่ศิวิไลซ์เอาไว้ให้เหลียวแล เธอรอให้ลูกโตรอให้ลูกจบมหาลัย
รอให้ลูกมีงานทำ รอให้ลูกมีครอบครัว เธอบอกกับตัวเอง รอสักวันฉันคงได้ สบาย
แต่เวลานั้น เป็นผู้พร า กความอ่อนเย าว์ไปจากเธอ เหลือทิ้งไว้แต่รอยย่ น ไ ฝฝ้ า
ผมขาวโพลน ลูกที่ออกเรือนไปกลับมาเยี่ยมเธออีกครั้ง พร้อมกับเด็ กตัวน้อย
เธอเริ่มยุ่งและมีชีวิตชีวาขึ้นอีกครั้ง เด็ กน้อยไม่ได้เรียกเธอว่าแม่หรอก เรียกเธอว่าย่า
และย ายเธอรักสามี รักลูกรักหลาน รักครอบครัว แต่เธอลืมที่จะรักตัวเองไป เธอก็ไม่เคยรักตัวเองเลยใช่ไหม
หญิงสาวเอ๋ย เธอจะรักตัวเธอเองได้ตอนไหนกัน ? คุณสามีและลูก ๆทั้งหลาย ควรรักเธอให้มากๆ นะ
อย่าปล่อยให้เธอแก่ โดยคุณไม่เหลียวแล ไม่สนใจเธอเลย ดูและเธอให้มากๆ นะ
ขอขอบคุณ ad m i n gr e e k l i k e m e
